گیلکم وامرازه هرماله بنم پا به گوروز
ناورم دوشمنه زوره مرا گردن به فوروز
گیلکم راشه مانستن ایسمه سر به هوا
هاتو دریایا مانم زنده یمه هر شبو روز
کرا دونیایا نانم هرماله می دمخته جا
می آپارمی گردالو میبج کولوش حتی آغوز
نوبو هرماله می فرهنگه میان خاک بسری
بدارم دسته گدایی بکشم لوففته زور
گیلکم فته فراوان دارمه جنگلو آب
کرا می سفره دپاچ، سیرا کونه ویشتایو دوز
گیلکم من گیلکم داد فارسه هرتا ندار
پور بجنگستمه با مغول عرب جاکشه روس
هر پنا بارده به گیللان، بوبو پاک می خانه زاد
سر فوروز بارده صفا ره، ایسمه دوشمنه زور
گیل آوایی ده کرا وسته، بده تی دوما جا
سروه آزاده مانستن، وابیبی سر به فوروز
سه‌شنبه، مرداد ۲۹، ۱۳۸۷
ترجمۀ فارسی:
گیلک هستم هرگز به من نمی خورد که پا به
بفرار بگذارم
با زورِ دشمن سرم را خم نمی کنم
گیلک هستم مانند راش سر به هوایم
مانند دریا هستم همینطور زنده هر شب و روز
به دنیا نمی دهم جاپایم را
تکه سنگ، گردونه، برنجم، کاه حتی گردویم را
نشده هرگز در فرهنگ من، خاک برسر باشم
دستِ گدایی داشته باشم منتِ زور را بکشم
گیلک هستم فراوان دارم جنگل و آب
دور ریزِ سفره ام گرسنه و دزد را سیر می کند
گیلک هستم گیلک، به دادِ هر ندار می رسم
زیاد جنگیده ام با مغول، عرب، روسِ
جاکش!
هر پناه آورده به گیلان شده است خانه
زادِ من
سر خم کرده به صفا، دشمنِ زور هستم
گیل آوایی دیگر بس است، ساکت باش
مانند سروِ آزاد، باید فروتن باشی
