دوتا هاسا شعر-گیل آوایی

0

کشاشو بازام خیال
خوشخیالِه!
ایتا دونیا ایجگره می جنگله اوخانه
قاقابوم من!

شب چی هاچین چو زنه
می تامبزه اوخانا!

فارسی:

بازهم خیال
خوشخیالی را در آغوش گرفته
یک دنیا بغض واخوان جنگل من است
حیران شده ام من.

شب چه بیهوده تحریک می کند
هوارِ سکوتِ مرا !

1

بهاره جومجومه دیله چو زئن
چی هاچین تی تی وارگانه خیال
رو بامو روزیگاره ووشمه سرا!

پلا ناشتنو قاشوق فوزئن تکا
آمی نقله یو
شلی بغمزه ولا کودن!

فارسی
وسوسۀ بهار است تحریک کردنِ دل
چه بیهوده شکوفه می آویزد خیال
موهای آشفتۀ روزگار بهم ریخته را!

پلو نداشتن وُ قاشق به بغل زدن
داستان ماست وُ
زیر سبیلی رد کردن!
.

آیازا هانده بوگفتم کی ماری خاکا باور - گیل آوایی

آیازا هانده بوگفتم کی ماری خاکا باور

مره جه داره تی تی، شه بزه گومارا باور

بوگفتمه تا نوبوستم جه تاسیانی آویر

مره بازارمجانه راشی رادوارا باور

بوگفتمه کی هاچین ناجه جا تورم آی داد

ایتا پیچه کله گب، شبچره گبانا باور

بوگفتمه نیبه هی جا می جا، می ماری خاک

مره  ایموشته چوقالگیل، آغوز، آپارا باور

بوگفتمه کی تا دنمردمه جه دوری زار

مره  ککج، والشو ولگه سیر کوارا باور

بوگفتمه کی هاچین  واهیلم، ازازیل زاک

مره جه کوچانه لاتان،  ازازیلانا باور!

هاچین کرا مرا لوچان زنه آیاز! ایسه قاق!

خیاله شانته بوبوسته گمه چوچارا باور!!!!!

گیل آوایی چومه ارسو سلا دوارست، وای

هاچین واکفته آیازا گه کشتا نانا باور!!!

نیایش نوروزانۀ امسال من هم - گیل آوایی

دوتا گیلچاردانه - گیل آوایی

باهارا دیل بیگیفت هانده بهانه
خوره خانه، دیله کِه تاسی یانه
هاتو کورم کلاچم زئن دره داد
خو ماری خاکِه پاک تورانه مانه!

فارسی
بهار را دل دوباره بهانه گرفته
برای خودش می خواند، براید دِلَک تاسیان است
همینطور چشم بسته بی توجه داد دارد می زند
برای خاکِ مادری اش مانند دیوانه هاست!

2

دوخانه ماری خاکا دیل تورا بوست!
دو واره تورابو دیل واهیلا بوست!
هاچین واکف داره دیل! داده بیداد!
چومانا چو زنه، ارسو پورا بوست!

فارسی واگردانن شیمی پا!!!!

ایتا چاردانه - گیل آوایی

ایدریا گب زنم فورشِه نیویسم

آویری های واورسم آخه کیسم!

کرا موجانه امرا پاک  زنم داد

جه ماری خاک آویرابوسته چی سم!؟

فارسی

یک دریا حرف می زنم برای ماسه می نویسم

گم شده هی می پرسم آخر که هستم

با موجها انگار داد می زنم
از خاک مادری گم شده چه هستم!؟

.

دوتا هاسا شعر-گیل آوایی

جه حایرانی تام زئن
پوشتا بوسته سی یا ابرانه گبه یو
ایتا گورخانه اوخان
.
کویانا واورس
می سر فوکوتن!
.
وای او وخت
کی می ارسویان
ایجانیکی فادد دس بدس!

فارسی
سکوت از حیرانی
حرفِ ابرهای سیاهِ انبوه است وُ
واخانِ رعد و برق!
.
از کوه ها بپرس
سرکوفتنِ مرا!
.
وای آن وقت
که اشکهای من
باهم دست به دست دهند!

2

شهرا دوارست ویشتایانه شندره گی
واکوده کورانه ایفاده دابا بُو یو
کسکسه تینتیر آمون!

وای چی کشه
بی زبان آینه!

.

چاردانه های گیلکی با برگردان فارسی- گیل آوایی

خیالا گم بوشو می دیل ولانه
چومه ارسُونا دیمه سر فیشانه
هاتو واخوبا بم دیما بره آب
مرا قاقا کونه غورصا دو وانه!!!
فارسی
به خیال می گویم برو، دلم نمی گذارد
اشکهای چشم را روی گونه ام می ریزد
به محض اینکه بخودم می آیم، گونه را آب می برد
مرا حیران می کند، غصه را می دواند!

2

شبانا دام ناهان می دیله کاره
چومانا چو زنه تا کی بواره
منام واهیلا بم جه می دیله کار
کی دیل ناقاره زنه چومام دیاره!!!
فارسی
شبها دام گذاشتن کار دل من است
چشمانم را تحریک می کند تا ببارد
من هم حیران شده ام از کار دلم

که دل نقاره می زند چشم هم دایره!

3 

بوگفتم می دیلا زاکی ده وسته

می سینا دورسینه، چوما دوَسته

خیالا لیسکا کود می ولوَله زای

بوسوختم چی بوگفتم! چی بوبوسته!!

فارسی

به دلم گفتم بچگی دیگر بس است

سینه ام را پاره کرد چشم را بست

خیال را لوس کرد بچۀ حرف گوش نکنِ من

سوختم چه گفتم چه شد!

4

آلوچه دارانا تی تی پورا کود

روخانان گوسکایو لانتی سرا کود

بیدین باغو بیجارو لاتو جنگل

باهارا خوشادا، خو کشا واکود!!!! 

فارسی

درختان آلوچه را شکوفه پر کرد

رودخانه ها غورباغه وُ مار رها کرد

ببین باغ وُ شالیزار و جنگل
بهار را بغل کرده، آغوشش را باز کرد!
.

سه تا بهاری هاسا شعر - گیل آوایی

زمستانه قولقازئنا

دوارسته هیسته چوره!

چوپورنامو دسان

واج بامو!

چاپلا زنه

بازارمج!

باهاره تیتی وارانه جا! 

فارسی

در خود فرو رفتنِ زمستانی

پُشتِ سر گذاشت خیس خیس

دستان از سرما بی حرکت

جان گرفته گرم شده اند

از شکوفه باران بهار

دست می زند بازارگرد!

2

ورفو سرما فته رات

توره باده دگزئن

بوگوذشته زمستان

لاتانه سختی مرا

ذوغالی ره بمانست

سیایی

هاچین! 

فارسی:

برف و ترکتازیِ سرما

سوزِ بادِ دیوانه

تمام شد زمستان

با سختی لاتها

سیاهی مانده برای ذغالی

بیهوده!

3

پاییزه دیلبریو

زمستانه کشا شون!

بهاره پیشاشویه،

شه بزه جنگله جان!

چی هارای زئن دره

شکمدار زمین!؟

فارسی:

دلبریِ پاییز وُ

هماغوشیِ زمستان!

جانِ شبنم زدۀ جنگل

پیشوازِ بهار است!

چه هوار می زند

زمینِ باردار!

گیلداستان: تازه کفش( گل کوچیک) با برگردان فارسی- گیل آوایی

گیلداستان: تازه کفش( گل کوچیک)

گیل آوایی

یکشنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۳ - ۱ مارس ۲۰۱۵

آخری روز بو. مدرسه تاتیلا بوسته بو. ایتا کو مشقو جریمه یو حیساب ایملا درس فاده بید. مدرسه وازا بوسته خیاله ایتا سد بشکسه، زاکان ایتا سیلابه مانستن هوروم کونان جه مدرسه بزه بید بیرون. خیابانانا فاندرستی همه چی ناهابو. هرتا جایا ده یی ایجور بوشو بی یا بو. دوکانانا تا تی دیل بخاستی بی کفشو لیباسو جلاسته بازارمجانام مورغانه مایی مرغ سبزی هاتو نوروزی لشکر پاک را تاوه دابید.

تازه فاره سه بو بخانه. مدرسه جا بامو، آبچینه کیتابا تاوه دا آیوانه سر. اوتاقه مئن دیفاره کش ایتا پیچه وامخته. هی چی نیافته. بامو بیرون تا داد بزنه کی انا ویشتایه. مار کی صارا مئن کاسه ماسه شوستان دوبو بوگفته:>>> ایدامه ره هایا کلیک بوکونید.