22نوامبر2011
وارش امان نده هاتو یک روند وارستاندره. آسمان پاک گوره خوله بوبوداره. تا تی چوم کار کونه هاچین سی یایی جا خیال کونی ایتا دریا تاریکی مئن سینه ابا دری. چراغه سوسو دکفته داره درجکه شیشا، مره خیاله باله سر بینیشته بوشو دارم. کویه!؟ خاب مالومه هیزارتا یاد و خاطره می مرا کوله پوشتی مئن دارم هاتو راه به راه جوم نوخورده خوره خوره وازا به! هاسایام مرا هاتو برداندره تا صوب ببه شیطان دانه چی وا ببه! خودا نانه!
هامه تا روزان امی کار بو. هیندوانه دانه یو خربزه دانه و کویی دانه خوشکابو، همیشک ایتا پارچه یی کیسه مئن پستایی بوبوسته بو، ها روزانه ره. مار ایتا موشته تخمه سیا یو خربزه دانا دوکودی خکاره مئن، امی ره ابجی واویشته تخمه چاکودی یو ایتا ایتا امه را دوخادی یو امانام امی پیران پرا بیگیفته، مار ام کچه مرا ایپیچه دوکودی اونه مئن، بازین گفتی بیشید بازی بوکونید.
وارشام کی بوستی هی جا نشاستی شون. ایوانه سر جیما بوستیم یا جوخوس بازی کودیم که همیشک ماره صدا بیرون آمویی که لحاف دوشوکانا اورشین نوکونیم یا چوبی صونودوقا نشکنیم یا اینکی مهمانی اوتاقا رو ناوریم.
ایتا همساده داشتیم که دو تا زای داشتی امی سنده سال. اوشونه مارام، اوشانا گرمه لیباس دوکوده اوسه کودی امی خانه کی امی مرا بازی بوکوند. ایتا ایسم شاناز بو ایتایام ماناز. یاده مرا کی مدرسه شو بوبوسته بیم. شانازا خیلی دوس داشتیم!
ایتا جه امی بازیان عروس بازی بو. یانی وختی کی همه تان دختر بیبید ایتا پسر، خاب مالومه چی بازی وا بوکونید. جغیر از عروس بازی خیاله کی ده هی تا بازی یا نانستی دی. منام کی هالا مدرسه شو نوبوسته بوم، خانه مئن هرتا بازی بوستی، مرام چاکودیدی خودشانه پلاپچ! مگه یارستیدی مرا بازی نیگیرید!؟ ایجور اوشانه بازی یا لاف تاوه داییم که تا اوشونه صدا بیرون باموبی، می مار می داد فاره سه یی یو خاخورانه واداشتی کی مرا حوکمن واسی بازی بیگیرید ناویره بازی بی بازی! بازینام تومامه بازی یانه مئن، من هاچین خالی آب بوم! تنها بازی مئن کی من ارجو غورب داشتیم، ها عروس بازی بو کی مرا چاکودید داماد، امی همساده زاکام چاکودید عروس!
بازین خاخوران شوروع کودید عروس دامادا چاکون واکون کودن. ماره چادر، دسمال، پیران، شانه کیف کیتاب خولاصه هر چی کی تانستیم بیافیم آوردیمی، هر چی یام کی ایجازه ناشتیم، یاواشیکی خاخوران کش شوییدی یو آوردید عروس بازه را تاوه دایید.
ایتا کتل بوستی می صندلی ایتا کتلام، عروسه صندلی. شاناز عروس بوستی، منام داماد!
ماره سرام باغه و صارا مئن گرم بو یو خو مروغو خوروسو کراتو اوردکانه مرا گب زه یی. گا گلف وارشه مرا داوا گیفتی کی هاتو وارستی یو تومامه مورغو خوروسانا هیستو چوره کودی. اوشانام کی هاچین می ماره لشکر بید صارا مئن فته راتا دیبید. یا پرچینه کش یا نارنج داره جیر یا خانه دیفاره کش دامنه جیر، خاکا اورشین کودیدیو دانه اوچه یید.
مار ام تیمسارانه مانستن ایجور همه تانا حوکم کودی که پاک خیاله خو لشکره مرا خودایا واویلان دان دره. چادور خو کمر دوسته، از تیانو بوشقاب شوستن بیگیر تا آب واغوشتنو کرده خاله مرا کلاچ ملاچانا فورانن. جه باغه مئن سبزی چئن بیگیر تا همسادانه مرا تلگرافی گب زئن! هیذره یام نشاستی فامستن چی گفتاندرید! جه زمین بیگیر تا اسمان حرف زئید بازینام هیتا یام همدیگه مرا ربط ناشتی. خیاله کی کاله گب گب زئن بو یو خانه کار کودن!
امانام ایوانه سر امی عروس بازه دیبیم.
دوتا کتل ناییمی ایوانه سر اوتاقه دیفاره کش. اوشونه سر ملافه بکشه، کاسه پاسه مه نام، واویشته تخمه بنا یو خاخوران شورو کودید عروسو دامادا چاکون واکون کودن.
مره یام می پیله براره پیرانو کوتو شلوارا، می خاخور آوردی دوکودی مرا. شلوار لنگه ایتا بیجیر ایتا بوجور، اینقد تا خوردی تا می اندازه ببه کی پاک خیاله ایتا پیله لاستیکه ماشینا تاوه دایید می پا یا! می براره کوتام اینقد تا کودید تا می اندازه چاکونید، پاک خیاله می تنه مئن هاچین ونگ زن دره! اونه آسینانا ایجور وارگانه یید کی می دس اوشونه مئن آویرا بوستی بازین وختی خواستیم می دوماغ وینیزکا بیگیرم یا می لابیلا پاکا کونم! براره کوته آسین بوستی هاچین شالیکی یو می دو طرف وارگانه بوستی ایجور کی لاب بوستیم پیله باغلا باغه نترس!
پیرانه یقه تا می سینه سر جلاسته، شلواره غیش تا می پا چکره ولای خوردی. می سرا ابو شانه بوکوده کرا کتله سر نیشانه ییدی. هاتو کی مرا چاکون واکون کودید، منام یک روند های گفتیم خاب شهنازام بایه می ویرجا بینیشنه ده!
تا شانازا چاکونید باوه رید می ویرجا بینیشانید، هاچین می خاخورانه سرا بردیم. خاخورانام های مرا خرا کودید کی تام بزنم تا عروسا چاکونید.
بازین شانازا کی چاکون واکون کودید شاناز هاچین بوستی ایتا پیله زنای. مویانا شانه بزه تاب بدا افشان بوبوسته، دیمپرا چوسان فیسان بوکوده، لیباسه عروس دوکوده پاک بوستی راستی راستی عروس! بازین من مرا فاکشه ییم کنار کی بایه می کتله سر می ویرجا بچسبسه بینیشنه. هرچی می خاخور اونا بردی کی خودشه کتله سر بینیشینه، منام می کتله سر، بازام ده یی که منو شاناز ایتا کتله سر نیشته ییم. اینقد فاکش فاکش کودی کی امی دادو فریاد ماره سرا بردی یو بیچاره داد بیرون آمویی گفتی:
- آخه چیسه شمه را هاتو چیچی نه نه مانستن می سرا بردان درید! تامبزه بازی بوکونید ده
می خاخورام تا مرا خاستی بزنه، چوب نوخورده می داد بیرون آمویی یو می مار ام جه او سره حایات می خاخورا تشر زه یی.
ایتا لیسکه زاکه نازنازی بوم ماره پسر! هاچین می ماره نفس بوم!
ایدفا کی هاتو عروسه داماد بازه دیبیم. ایوانه سر منو شاناز ایتا کتله سر نیشته بو، خاخورانام بزنو برقص، می پیله براره صدا جه دور بامو.
هاتو کی پیله براره صدا دیپیچسته خانه مئن! خاخوران دکفتید می جان! توندا کیتی می پیله براره لیباسا کندیدی، مرا ایجور فاکش فاش کودید کی پاک بوستیم قوربانی گوسپند!
امی عروس داماد بازی لاف دکفتی. می برار هاتو کی فاره سه یی هیره جیر، من مانستیم ایوانه سر ایتا تومانه مرا!
برارام نه بنا نه اوساده دکفته می جان های گفتی:
- هاپیله کی لنده هور! دخترانه ویرجا تو چره تومانه مرا ایسایی!
منام تا بایم بگم کی عروس داماد بازه دیبیم! چوبا بوخورده بوم!
تمام
