ویدئو کلیپ " بی وفا " گیلیکی غزله گیل آوای جا

پنجمین ویدئو کلیپ بر روی چهاردانه های گیلکی از گیل آوایی

گیلیکی چاردانه

تی رافــا به سامه تا صوب بزم ونگ
تی عکسا بکشم ارســــــــو بزم رنگ
نامو می چوما تی دوری جا ده خواب
هاتو بوک باردمه های ونگ بزم ونگ

بوک باردمه = بغض کردم

چاردانه

دمرده آدمیمو کس کسا قــــــار
بیمی واشکسته داره ولگا دا باد
واسی جنگل بیبیم مثله ایله جار

کی یاور دانه وخته نه بیبیم قار

***

تی آوازه مرا دریـــــــــــایه می چوم

بیجارانه می یــــان به دیل میشین توم

نانی غوربت تورابوم خانه آبـــــــــــاد

می چوم وارش، می دیل سینا زنه بوم

***

مرا ده وامرازه غوربت جوخوسم
خوایم مئ جاجیگا ایشب بوخوسم
ده ورسفتم جه غوربت داده بیداد

چقد بیگانه جا تا صبح نوخوسم!؟

.

انتشار کتاب داستانهای گیلکی از گیل آوایی

مشتی، گیلیکی داستان، گیل آوایی

مشتی
 گیل آوایی

هرماله پیش نامو کئ مشتئ دادا همسادان بیشتاوید. اما اروزان مشتی ایجور ده بوبو داره. مشتی پاک تورا بو داره. موللا ماست بیگی، واکفه آدما! خایه خو تومان پیرانا بکنه! مشتی ده خو پالانا تاوه دا شونده کله!
آتویی نیبه کی همه کسه مرا داوا بداره! هیکسه ره یام حرف نزنه! هیکس نانه آخه مشتی یا چی بلا فوتورکسه داره!
مشتی تومامه همسادانا مرا گفتی واگفتی، خنده کودی، شوخی کودی! چی بوبو مشتی آتو خودشه من دمرده داره!؟
تومامه محله مشتی یا شناختی. او سالان کی هلا آخوندان ناموبید، همه تا غوروب مشتی شویی موسیو ویرجا یو خوره ایتا ایستکان زه یی، بازینام آمویی غولام حوسینه دوکان خو زاکانه چکچی هه یی. مشتی خنده تومامه دوکان دارانا واخبردارا کودی کی مشتی بامو داره!
مشتی ایتا دهن داشتی هیزاتا خنده!
مشتی دارو ندار ایتا باله کا بو یو ایتا چانچو. مشتی بازاره جا کی واگردسی آمویی بخانه، اونه زاکان تا مشتی صدایا ایشتاوسته دی، دکفتیدی صارا میان، مشتی پیشاشو. مشتی یا امان نداییدی خو کفشا بکنه! هو صارا من مشتی یا واستی لختا کودی بید! هرچی کی بیهه بو واستی بنابی بیجیر! زاکانه مرا بوشوستی بی. خوجو سه بو انگورو گیلاسا مشتی واسی هویه صارا مئن زاکانه ره تخس بوگودی بی!
مشتی زناکه داد بیرون آمویی کی:
- آخه آ زاکان چره آتو ازازیل بوبو داریدی! امان ندیدی مرداکه لبله بیجیر بایه! تا آمویی زاکانا دوماغا بوسوجانه کی مشتی یا وا بدید، مشتی تشره مرا گفتی:
- چی کار داری زن! بدا راحت بیبید! می خستگی یا اشان جه من فاگیریدی!
خولاصه تا مشتی فارسه ایوانه سر، هرچی کی بیهه بو، بوستی پاک اورشین باورده شندر مندره! بازینام مشتی واسی خو دهانا آب بکشه بی تا نماز بخوانده بی!
مشته خانم خو دیله من گفتی:
- آخه او عرق خوری چیسه! بازین آ نماز خانی!؟ من کی نانم چی خانه! خودا خودش قوبیل بوکونه!
مشتی یام همیشک گفتی:
- چی گی آخه زن! من نمازه بخوانده بدارم! موشته مرا خودایا تاویل دم!
مشتئ خانه یام داستانئ داشتئ! خانه دورا هرچئ حلیبئ گیر باورده بو، دیفار چاگوده بو. خانه سرام کمتر جه حیاط نوبو! هرچئ سیمکایو  حلیبئ روغن، جه شاه پسند بیگیر تا روغنه قو یو روغنه بهار! بیافته پسئ، پاختا کوده بو، خانه درزه دالانا بیگیفته بو!
اوتاقانه دیفارام شاهکار بو! ایطرف آجورئ، ایطرفام آجار دود!  گیله الابه بوکوده! مشتئ آیوانه سوتونانام همیشک گرک جلاسته بو یو رفه سر گمه جان تته رج دیچه ناهابو. پیازو سیرام ویریس دوسته آیوانه نما بوبوسته بو!
صارا من، مشتئ ایتا چاچه چاکوده بو سنگو سفاله مرا. چاه دیفارام مشتئ سمنتئ لوله بنابو. تومامه همسادانام بیده بید کئ مشتئ او روزان کئ کوچانه طاقا چاکودان دیبید، ایتا سمندئ لولا مشتئ گرا دا بو خانه من! بازینام بنابو چاه سر!
آخه مشتئ زنائ همیشک مشتئ جان دکفتئ یو اونه سر داد زه یئ:
- چره آ چاه سر ایچئ ننئ!؟ ایدفا دینئ آ ولوله ازازیل زاکان دکفه دئ چا من! دیمیریدی! آخه ایتا کار بوکون مردائ!
مشتئ چایا چاکوده بو ولئ اونه سر نهانه همیشک ایمرو فردا کودئ. ایتایام کرده خاله داشتئ کئ اونه لچه خوردئ همساده خانه لوجانه که! بازین حلیبئ صدا مرا همسادا وختو بئ وخت بیدارا کودئ!
مشتئ خانه دروازه یام ایتا موران بزه حلب داشتئ کئ اونا جلاسته بو، باد کئ آمویئ خوردئ کس بکس، دروازه یام واز و دوسته بوستئ، بازین اونه صدا آدم جانه مویا راستا گودئ! خیاله کئ دو تا آهینه سربسر فاکه شیدئ!
.
مشتی جانکنشو مشتی زناکه جیوانی شونه مرا، مشتئ زاکان پیللا بوبید. مشتئ سه تا زائ داشتئ. ایتا دختر، دوتایام پسر. هر سه تا زائ درس خان بید. تمامه همسادان آرزو کودید کئ اوشونه مانستن زائ بداشته بید. مشتئ پسران تابستانان کار کودید، مدرسه وختام همساده زاکانا درس دایید. خودشان ایجور خودشانه موشکیلا ایشکیل کودید.
مشته خانمام خوروس نخوانده ویریشتئ تا شب هاتو دو وستی یو کار کودئ. جه کیشخال زن بیگیر تا کاسه ماسه شورئ، جه گیله الابه بیگیر تا ر وبارکنار حصیر شورئ. جه چراغ لوله پاکودن تا مشتئ شندرا پینیک پاره کودنو دختو دوج کودن. بازینام نهار و شام چاکودن بویو زاکانا کیشکا مانستن خو دور جیما کودن!
همه تا رقایبام مشته خانم واستئ بوشوبئ تازه آباد خیرات فادابئ. خورمایو سبزئ یو پنیر و لواش خو مرا بردئ، مردومه مئن توخس کودئ.
مشتئ سر همیشک داد زه یئ :
- آخه بیچاران او دونیا آمئ دسا فاندریدئ کئ آما ایچئ اوشانه خیرات بوکونیم.......
مشتئ یام خنده مرا دکفتئ اونه گبه مئن، گفتئ:
- آخه زن! آ دونیا ویشتایئ! او دونیایام ویشتایئ!؟ آ خودا پس چئ کاره یه!؟ هاچین تانه آمئ خاخورانا عروس بوکونه! بازینام او دونیا جهندمو ویشتایئ آمئ قسمت ببه!؟ پس آن همه گیدئ خودا آتویه، خودا اوتویه! یانئ گوزه گب!؟ یانئ فقط ویشتایئ و جهندمه مئن کون سوجان!؟
مشتئ زناکام بگب آمویئ:
- تئ مرایام کئ نشا گب زئن! تا بیگئ موللا ماست! کوفر گئ! تئ نماز خاندنه مانستن! هاتو تره کته رایئ ایچئ گیلیکئ فارسئ عربئ ، گایئ تورکئ تره گئ! نانم تو چئ......
مشتئ قاه قاه خنده مرا گفتئ:
- لاله زبان لاله مارا حالئ به زن!!!! خودا خودش دانه من چئ گمه! خودایا کئ نشا تئ مانستن گوزبجیبا کودن!!!! خودا خودش ختمه هف خطه زن!!!!!!! مئ خودا شیمئ خودا مرا فرق کونه! شیمئ خودا، آخوندانه خودایه! مئ خودا، فقط مئ مانستن آدمانه خودایه!
اینقلاب بوبو نوبو مشتئ زاکان پیللا بوبیدو همه تان کاره سر شوییدو ایتا پسر توشیبا کار کودئ، اویتا پسرام فرشه گیلان. مشتئ دخترام مالم بوبوسته بو.
مشتئ ایتا پیچه نفس کشن دوبو. مشتئ تا هسا دو دفا خو زناکه مرا بوشوبو ایمام رضا زیارت.
ولئ آ روزان مشتئ ایجور ده بوبو. مشتئ یا هاچین کارد بزه بئ خون نامویئ. هیکس نانستئ مشتئ جا چره ایتا سر و صدا نایه! مشتئ خانه چره آتو ساکیته. هیکسام نییارستئ واورسه، مشتئ یا چئ بوبو!
همه تا پنشنبه، مشته خانم قوران اوسادئ، صارا من خو سر نایئ ، دوعا کودئ. ایجور ناله کودئ کئ خیاله خودایا خایه باوره بیجیر!
مشتئ یام خیال کونئ خایه زیمینو زمانا واکفه! همه کسه مرا قار بو. شبان دوتایئ آیوانه سر جوجو، قوقو نیشتیدئ. آشانه صدا بیرون نامویئ. خیاله کئ مشتئ خانه مورده خاکا فوکودئ بید!
ایتا روز مشتئ خانه جولو، کومیته ماشین به سا، مشتئ خانه درا بزه. مشتئ زن درا وازا گوده. کومیته چئ مالوم نوبو چئ بوگوفته بازین ایتا نامه فادا مشته خانمه دس. تا کومیته چئ پوشتا کوده، زنائ غش بوگوده، دراز دراز بکفته صارا من.
مشتئ کئ آروزان هاچین توره دیوانانا مانستئ، آیه بخانه دینه زنائ غش بوکوده صارا مئن کفته! تاب ناوره، خیال بوکوده زنائ سه کته بوکوده داره بمرده. داد زنه:
- وائ................ مرا فاره سید! مرا فاره سید! مئ زنائ بمرده! آئ داده بیداد! مرا فاره سید...
همسادان فاره سیدئ، مشتئ یا ساکیتا کونیدئ. مشتئ زناکا راستا کونیدئ، ایتا همساده کئ معلمه بازنشسته بو، مشته خانمه دس ایتا کاغذ دینه. اونا گیره خانه، دینه بیچاره زاکانا اعدام بوکودید.
ایتا تیکه پارچه سوجانه ده ، مشتئ زناکه دوماغه جولو داره ده. مشته خانم تا بهوش آیه، ایجور داد زنه کئ آدمه دیلا گورشا کودئ. همساده زناکانام گریه کونیدئ. مشتئ بگب ایه:
- شوما جه کویه بفامستئ دئ کئ مئ پسرانا بوکوشتیدئ؟
همسادان قاقا بیدئ..هیشکئ جورآت نوکودئ ایکلمه حرف بزنید. مشته خانم مشتئ یا گه:
- ده وسته مردائ! ده وسته قایما کودن! ده واستئ همه بفامید چئ آتشئ امه را فوتورکسه! ده بدا بفامید چئ ول بیگیفته گورشا بوسته داریمئ.....
هاتو کئ گفتان دوبو، دو واره جه هوش شه. هر کارئ همسادان کونیدئ، بهوش نایه. مشته خانم ده نفس نکشه یئ.
همسادان مشتئ دورا کونید. معلمه بازنشسته یام همه تانا گه کئ مشتئ زاکانا بوکوشتید. همه تانا فاگیفتید. مشتئ زاکان همه تان پر بکشه ده بوشوده.....
نامه یا گیره همه کسه ره بولند بولند خانه. همه تان فامیدئ کئ مشتئ دخترام زندانه مئن بوکوشته دئ.
ایتا گفتئ:
- فدایئ بو..
اویتا گفتئ:
- موجاهد بو
ایتا یام هاچین نامه یا معلمه بازنشسته جا فاگیفته، دو واره بخانده، خیال کونئ کئ باور نتانستئ بوکونه. آرام آرامه گفتئ:
- آخه اشان ده کی ییدئ!؟ وائ..................
همه بفامستئ بید که مشتئ دخترا زندان اعدام بوکودیبید. نامه من بینویشتئ بید کئ مشتئ دختر، دختر اعدام نوبوسته!
هاتو گفتان دیبید،قاقا بوسته مشتئ یا فاندرستان دیبید. همه تانه چوم خیاله ول گیفتان دیبید پاک جنگلا بیگیرانید.
مشتئ شواله کشن دو بو.

تمام

گیل آوایئ

1 فوریه 2000

چوم واکون نیشتن گونایه، گیل آوایی

چوم واکون نیشتن گونایه

نوامبر 2007

دیل دمرد ماتم سرامِن مملکت خربستگایه

ده واسی میدان دکفتن گاب دکفت ایران فنایه

هانده شوم آیه بخوانده مورده خور گِه قارقار

رابرا مردن دمردن سربجیر خون ده برایه

وسته آنقد چا دکفتن پاک دمردیم وای وای

حاکیما بود کوسمشنگان میلت اینگار ده پلایه

رادکف گردن شکستن کی نیبه تی نانو آب

کم فچم ماتم بیگیر ایران هاچین خربستگایه

آی ریفقان وخته وخته دس بدس دان راه دوار

کلماجین موللایه رهبر گر بشه هرکی خو رایه

خون دوارست مملکت بسکی بوبوسته زاره زار

ده واسی میدان دکفتن جنگلی تی را نمایه

ایرثه میرزایه ویریشتن های نوا بوستن خراب

پاک دمردیم گریه زاری مملکت چارچرخ هوایه

تا نیبی بیگانه با من خر نیبه تی سر سوار

دولتو رهبر پیله گاب هرکی هرکی خون برایه

چوم واکون ایران بوبوسته خاوران آی داد داد

وخته میدان دادخوایی ویشتا سوفره بی پلایه

گیل آوایی را دکف سرپور بدوش جنگل تی یار

مردومه ارسو دکفتا چوم واکون نیشتن گونایه

.

ویدئو کلیپ با چاردانه های گیلکی، گیل آوایی

دو چاردانه

مرا گیدی چره تو بی قراری
چره دایم کرا چوم اینتظاری
گمه سی تا بهاره آ فوقوسان
فوتورکسه، نیبه بی گریه زاری
....
کرا بیشماردمه او سالو آسال
ایروز آیه دینم ماسوله ماسال
بیدم واهیلابوستم دور جه می خاک
جوانی یام بوشو هرسال هرسال

آچاردانا بخوانید مره بینویسید چی خوایم بگم؟ ( این چهاردانه را بخوانید برایم بنویسید منظور چیست؟

.

بزم دریایا کش وازا گودم بال
بکفتم فورشه سر ایپچه بایم حال
مرا شورم واشوسته شه بزه وای

کی دوری جا بیدم دارم نارم خال

.

بوشویی

بوشویی

تو دانستی کی می دیل تی موبتلا یه بوشویی
تی واسی گورخانه یه گریه صدایه بوشویی
تو دانستی نیگیره هرماله دیل بی تو قرار
بی وفا سنگ بزه یی بشکسه پایه بوشویی
تو دانستی کرا پاک واهیلا بم سر به هوا
دپاچه می چومه وارش دیمه پایه بوشویی
تو دانستی دیمیرم ارسو به دریا تی واسی
بنایی هامما بیگیفتی گیل آوایه بوشویی
تو دانستی کی تره بم هاچینه خانه خراب
تورو دیوانا گودی تی موبتلایه بوشویی
گیل آوایی کرا تام توم بزه شه صد تا خیال
تی خیالا دواره هیزار بلایه بوشویی

سه تا دیگه چاردانه، گیل آوایی

1
تی عکسا کی بیدِم، دیل ول بیگیفته
بازین دیل تی خیالا سر بیگیفته
نانی دیل واهیلا بوسته بوبو لات
چومه وارش دیله بالا بیگیفته

2

چقد واستی شبان بی تو نشم خواب
دمردم پاک مرا بردان دره آب
بوبوسته بی تو می کار گریه زاری
نی یه هی کس بگه چره بیداری!؟

3

بوگفتم یاره ناما تا بشم خواب
بیدم می دیم پرا بردان دره آب
کرا مایو ستاره پاک بوبون قاق
جه می شب واهیلا بوستن نوشون خواب
.

سه تا چاردانه، گیل آوایی

سه تا گیلیکی چاردانه

گیل آوایی

1

شبان دیل قاقه تی گرمه نیگایه
روزان قاقه تی او کتله صدایه
هاتوکی چاچه دم کیشکا دیهه ناز
می دیل واهیله تی نازو ادایه

2

خیالا چو زنی، خوابا بری شی
ستارا نی مره، مایا بری شی
خایم تا کی دوارم تی خیالا
می جانا شه زنی، یادا بری شی

3

شبانه بی کسی، بردن تی نامه
نیویشتن های تره، با ارسو نامه
تره واهیلا بوستن، بون هاچین داد
بیدین دوری میان، آخه چی دابه!؟

.

می ماره موشته پلاره می دیل هاچین تنگه

زَباله، گیلیکی داستان، جه گیل آوایی

زَباله

گیل آوایی

جولای 2007

هلند

روخانه آب ابریشما مانستی. گوسکا خو دسه پایا وازا گوده سینه ابا دوبو. لانتی نیمیز گیره واشانه مئن گوسکایا پاستان دوبو تا اونه دمه چک فارسه. آب لاکون تته رج رورخانه کول افتاب گیفتان دیبید. زباله بو زباله!

چیچیر گا گلف خوشکا بو چوقال گیله سر ایجور دو وستی کی خیاله گورشا بون دره. لالیکی داره جور چیچی نن میتینگ داشتیدی. گوماره والش هاچین آدما واهیلا گودی . کره کروف زباله جان جیک نزه یی. بیجارکولا ایجور واشا گودوبو کی نشاستی برنجه مرا سیوا گودن.

برنجان حیسابی وروز باموبید. جوکوله وخت ده بوگذشته بو. برنجانه مئن سوروف بوبو بو ایتا آدمه قد. پاک خیاله افتابه مرا لب بلبا شون دیبید! زباله بو زباله!

دور دوره شر پوشته بوبو بیجاره کول، شه- کل بزه گاب برنجانا ناجه مرا فاندرستان دوبو. کوتامه جور واشاده حصیر گیله مرده رافا ایسابو. توسه دارانه لچه زلزله لاب عالمو آدمه سرا بردان دوبو. زباله بو زباله!

بیجار کوله سر نیشته بو دور دوره شر راشی یا فاندرستی. زلزله امان ندایی. گاگلف چی چی نی صدا لالیکی داره لچه زلزله مرا بوگو بیشتاو داشتی. چیچیر خوشکابو بترکسه گیله سر ایجور دو وستی کی اونه دئنه ره آدم واستی قاقا بو چوم بودوختی بی اکه جستن کونه واشانه مئن.

زباله هوا بد جوری آدما جوم جوم گودی. زباله خواب، زباله تام توم بزه همه جیگا، زباله تسکه کوتام. واشانه سر دیل چسبه اگه ایتا پا بداشتیبی!

همیشک خو پئره جا بیجارانا پاستی، ایجور خوره انگاره گیفتی. بیجارانه مئن لاب آویرا بوستی. ایجور دراز دراز خو ریفقه مرا کفتی کی هیشکی نتانستی بفامه بیجارانه برنجه من دو نفر جوخوفته نا.

ده نتانستی تاب باوره. ویرشته بو پاک خواستی بیجار کولا دورسینه. آکه آکه ناشتی که جه را بایه اونا فوتورکه. خوره خوره خیالا شوبو یو نقشه کشه یی کی اگه بایه چی بوکونه و چوتو بوکونه.

خیالا شوبو خوره گفتی هاتو بامو درازاکونم اونا فوتورکم. ایتا پیچه فکرا شویی یو گفتی :

- نه بختره توندا کیتی فونقوسم. واهلم کی آرام ارامه بایه می ویرجا بینیشینه. اونا ورا شو پسی کشا گیرم. اونه دسانا می دسه مئن بیگیرم. اونه مویانا بوبکشم. اونا خوشا دم. اونه لبانا فه وه رم. اونه جولا ماچی باران بوکونم. اونا می ور درازا کونم. اونه جی جی یانا اودوشم. اونه جانا به می جان بچسبانم. ایجور اونا کشا گیرم کی پاک ایتا بیبیم. می سینا چسبانم اونه سینا. می لبانام اونه لبانه سر. می شکما ایجور چسبانم اونه شکما کی اونه نرمی یو گرمه جانا می تومامه جانه مرا حس بوکونم. بازین دوتا پایا واکونم.......

ایدفایی ایسه فکراشو گه خومرا:

- آتو کی یک دو سه هاما فوسونجانا کنم!

خنده مرا آوه جا ده خودشا:

- هاتو گابکی نیبه کی! واستی بازام نوقولدانه هوایا بدارم!

اویدفا کی هول هولیکی فوقوفته بو! کوکو واگردسه شیشندازا بو بو! خورا هیزار جوری توفو لانت بوگوده بو. هانه واسین خو حواسا خواستی جیما کونه کی ده اوتو گابکی نزنه هاما ایجور دورسینه کی گابام اگه بوبوستی بی جیجا بوستی!

هاتو خوره گفتی یو واگفتی. مانده صدا بیجارانا ده وارسته بو. گاب زالاش باورده روخانه آبا خواب دئن دوبو. گاگلف مانده صدا مرا ایجور م....................ا گودی کی آدمه دیل گورشا بوستی.

خواستی ویریزه بشه گابا ببره روخانه کول آب بده. مانده ده زالاش باورده خورا ایجور تورا گوده بو کی خیاله خواستی ویریسا ورسینه. گاب، خو شکه-لا فاندرستی، پاک خیاله آه کشن دره.

فوروز بامو برنجان، داره ناجا داشتیدی. آلوچه داره لچه چندتا آلوچه جانه ساق در ببردیبید جه اون همه دبه که! آقوز دار پاک چینا بو بو. آقوز داره لچه داره پا بمانسته بو سیا بوبو. هاتو ایجور جلاسته بو که ایتا باده مرا کفتی جه شاخه.

آنجیل دارا هیچی وان جه بو. انجیل دار آولی دار بو کی پاک چینا بوستی قلناران خوردنه ره. پیله باقلا ده برسه بو. ها روزان واستی باغام پاک چینا ببه. کره روف عزا بیگیفته بو. باقلا باغ کی پاک چینا بوستی، کره روف آوارا بوستی. واستی واش ماشانه مئن جوخوفتی بی .

لانتی گوسکا یا فوتورکسه بو خولاصه. گوسکا داد روخانا دوارسته بو. لانتی پور ده ننابو گوسکایا فه وره. چی چی نی کرا ایجور چیچیلاسا فوتورکسه بو کی چیچیلاس امان نیافته خورا جیویزانه.

ایتا پیسه کلاچ جه دور باموبو آقوز داره لچه بینیشته بو. اونه دومه جا ایتا پر جلاسته بو. مالوم نوبو چی بلایی اونا فوتورکسه بو. شایدام اینفر گیل گوده یا سنگ اندازه مرا بزه بو تا اونا فورانه جه خو سامان.

ری- که دانه، دور دورشر راشی یا پاستی. ده اونه دهانه جا لابیل فو ووستی. خوره خوره گه:

- کور خیاله آمون ناره !

ده هاچین واکف داره. گابه دوما چوم دوجه. گابه دومه جیر جلاسته چاقو چل لا فاندیره. خورا واپیچه. ده هاچین سگه مانه. ده رام نوکونه. ده پاک خو پالانه تاودا شونده کله! آخه چره نایه لاکیتاب!؟ خوره خوره داد زئن دره.

هاچین گورشا بون دره. ول بیگیفته داره.

- آگه بایه فادم والیسه!

خوره خوره گه.

خیالا شو داره. گه کی :

- آگه والیسه بختره. بازین منام اونا می کش والیسم. خورم. اونا هاچین ایجور اودوشم کی ده پاک ول بکشه. لانتی مانستن اونا واپیچم هاتو کی اونه داد بیرون بامو اونه پایانا واکونم .........

جه دور کوره که دانا پیدا به. نازه مرا آمون دوبو. ایجور چین چین کوتا دامنا والای دایی کی پاک رقصا دوبو. بیجارمرزه سر نازه مرا خو پایا نایی یو مویانا فادابو باده دس. برنجانه گوشه فاره سه یی تا اونه شانه سر. گیله کور پاک خرامان خرامان جه هویه نازه مرا، ره که دیلا ببرده بو. جه دور ره کا خیاله والیشتان دوبو.

ری کرا پرا گیفتان دوبو.

کلاچ قار قار کونان پر بکشه. چی چی نن ایدفایی همه تانی لالیکی داره جا ویریشتید. کره روف گوماره واشانه مئن آویرا بو بو. آب لاکون دکفتید آبه مئن. لانتی درازه ویریسه مانستن روخانه آبه مئن را دکفت. قورباقا روخانه کوله جا بجسته آبه مئن. گاب خو شه -کلا دورسینه بو. مانده واز و ولنگا دوبو. زلزله صدا ده نامویی.

ری کا هاچین شه بزه بو، خو تومانا هیستا گوده بو. پاک خیاله کی دیمیشته بو. کور جه دور برنجانه مئن، بیجار مرزانه سر خرامان آمون دوبو.

ری قاقا بو کورا فاندرستی!

- ایمرو مرا ترا دوبه!

خوره گه.

بازین تام بزه کوره کا ناز ده خو چومانه مرا.

کی کی ناره فارسه اونه دمه چک!

تمام

گیل آوایی

جولای 2007

.

فارسی:

نیمروز شرجی در تابستان است. آب سرد و جاری رودخانه وسوسه ات می کند که عریان شوی وتن به آن بسپاری. بر پشته ای از علف های سبز شده که از لایروبی بهاری رودخانه برجای مانده است، ردیفی از لاک پشت ها آرمیده اند و خاموش در کنار هم آفتاب می گیرند.

قورباغه ها در کناره ی رودخانه، سر از آب بیرون آورده اند و هرازگاه با دست و پایی دراز و کشیده، به سویی شنا می کنند. پشت شاخه ای رها شده در آب زلال رودخانه، ماری کمین کرده، انتظار قورباغه ای را می کشد که به حریمش نزدیک شود، تا خیز بردارد و غافلگیرش کند.

سنجاقکی بازیگوش، دم خویش را بر شاخه ای برآمده از آب، می ساید وعبورعنکبوت یا مگسی را به کمین نشسته است.

شاه پرکی بال گشوده و بی قرار، از فراز گلی وحشی به سوی ساقه ی قد کشیده ی علفی هرز، پرواز می کند، می نشیند و دوباره بر می خیزد. زیبایی خیره کننده بالهایش از میان گلهای وحشی و علف های حاشیه رودخانه خیره کننده است.

بر بلندای درختی در باغ، کلاغی قارقارمی کند.

انبوهی از گنجشک ها بر شاخه های پر از خار درختی، پر هیاهو ولوله می کنند و ناگهان به پرواز در می آیند و پس از زدن چرخی در آسمان، دوباره به شاخه های درخت باز می گردند. صدای جیک جیک بی پایانشان همه شالیزار را فرا می گیرد.

باغ لم داده بر شانه ی شالیزار، سبزی متفاوتی را در چشم اندازی گسترده به تماشا می گذارد. گاوی که شاخش به دست راستش طناب پیچ شده است، با نگاه حسرت باری، شالی های قد کشیده را می نگرد. دور تر گوساله اش بی تاب و بی قرار، او را به سوی خویش می خواند.

مرد در سایه ی آلاچیقی، تن داده به آفتاب، به انتظار نشسته است و باریکه راه میان شالیزار را می پاید. هوای دم کرده و شرجی، کرختی سکر آوری را بر جانش نشانده است. می اندیشد:

" وای اگر که بیاید چه می کنم!؟"

به رقص آرام و دلنشین شالیزار در گذرامواج نسیم، چشم می دوزد.

"امانش نمی دهم! در آغوشش می گیرم. سر در گیسوان جنگلی اش فرو می برم. لبانش را چنان خواهم مکید که دادش در آید. پستانش را! پستانش را! وای مستانه، دیوانه وار خواهم لیسید! خواهم خورد. خواهم بوسید. درازش می کنم و مانند مار به او خواهم پیچید. طوری که انگار یکی شویم.غرق بوسه اش می کنم. لب بر لب و سینه بر سینه و شکم بر شکم! وای... باید کاری کنم که گرمی و نرمی و عطر تنش را با تمامی جانم بچشم. حس کنم. نه! اگر مثل دفعه پیش بخواهم شتابزده برخورد کنم همه چیز را خراب می کنم. بهتر است که همه چیز را با آرامش پیش ببرم. باید این بار هر بوسه اش را با بوسه ای پاسخ دهم. هر حرکتی از او را با حرکتی از خود کامل کنم. اگر بخواهم تند و تند ببوسمش و بغلش کنم و درازش کنم ...........نه، نمی شود! گاو که نیستم!؟ همه چیز به هم می ریزد! نه! بهتراست با آرامش برخورد کنم. هرچه طول بکشد، بیشتر لذت خواهیم برد.

صدای گاو تا دور دستها می رود. گوساله در پی آن ناله ای می کند. قورباغه ای انگارکه طعمه مار شده باشد، صدایی متفاوت تر از همیشه دارد.

لاک پشت ها تکان نخورده اند. قارقار کلاغ بلند می شود. گویی که جفت خویش را صدا می کند. مورچه ها صف کشیده اند. چند تایی از آنها ساقه ی علفی خشک را بسوی لانه شان می کشند. گروهی نیز تمشکی را می غلتانند. لانه ی مورچه ها از دل تکه گِلی خشک که گویی سالهاست آب به خود ندیده است، دهان گشوده و مورچه ها زنجیروار از پی هم در آمد و شدند.

سراسر باغ را ساقه های لوبیا پر کرده است. لابلای آنها ماری سیاه که بی شباهت به یک چوب دراز و صاف نیست، آرام آرام می خزد. لوبیا های رسیده، از ساقه و برگ آویزانند. همین روزها ست که باید چیده شوند.

بر پشته ای ازعلف های هرز، حصیری پهن شده است. مرد به روی آن نشسته و بی قرار، باریکه راه میان شالیزار را می نگرد.

تا چشم کار می کند، شالیزاراست و سبزی خیره کننده اش. نسیمی سبک می وزد و عطر دلربای گیاهان، شیفتگی دل انگیزی برجان و دل آدمی می نشاند. دورترک، باریکه راهی، زیر پرتو آفتاب داغ نیمروز، می درخشد. هیچ کس از آن نمی گذرد.

مرد بی تاب است. باریکه راه را از آغاز تا پایان، با نگاهش می پیماید، کسی پیدا نیست باریکه از خرامان یارش تهی ست.

مرد دستهایش را از هم گشوده، لحظه ای به روی پشته ی علفهای هرز، رو به آسمان دراز می کشد. دستی به سینه ستبرش می گذارد و چشم به آبی آسمان بی انتها می دوزد. سپس بلند می شود. بی تابی، تمام جانش را پر کرده است. با خود می گوید:

"وقتی از راه برسد، بسویش می روم. دستانش را درمیان دستان خویش می گیرم. او را با خود تا پشته ی همین علف ها می آورم. درازش می کنم. درآغوشش می گیرم و آرام آرام نوازش او می پردازم.

اما! اما! اما چطور می توانم وقتی چشمم به چشمان مست او می افتد آرامشم را خفظ کنم!؟ مگر می توانم تاب بیاورم!؟ نه! ازهمانجا بغلش می کنم و می آورمش بروی همین پشته علف های هرز و درازش می کنم. لختش می کنم. از موی سر تا نک پایش را می بوسم. لبانش را با اشتهایی که دلم بی تاب آن لحظه است، می مکم. پستانش را در دستان خود! نه در دهان خود می گیرم. می خورم. اصلا" بادا باد! هرچه که می شود بشود! هرچه دلم خواست و هرطور دلم خواست، می کنم. می خورمش. می مکمش. در بغل می فشارمش. رویش………."

سکوت می کند. باریکه راه را می نگرد. دلش بی امان می تپد. تمنای دیداریار تمامی جانش را فرا گرفته است. بی تاب بلند می شود. می نشیند. درازمی کشد. به گاوی که شاخش را به دست راستش بسته اند، و آن سوی تر لمیده است می نگرد. دم گاو می جنبد تا زنبور و مگس های مزاحم را دور کند. گنجشکی که بروی ران برجسته ی گاو نشسته بود، پر می کشد.

مرد دستها را از هم گشوده، خمیازه ای می کشد. گلویش خشکی آزار دهنده ای دارد. آب دهانش را فرو می برد. باریکه راه را می نگرد. انتظار از پایش در آورده است. به فکر فرو می رود. در حالی که حصیر گسترده بر پشته علف های هرز را مرتب می کند و بالش کوچکش را جابجا می کند، با خود می گوید:

"لامصب بیا دیگه! وای اگر که بیایی ! همینجا درازت می کنم! همینجا………….."

بی قراری از پایش در آورده است. تمام جانش گر گرفته است. ناگاه چشمش برقی می زند. به گستره سبز شالیزار خیره می شود. باریکه راه زیباتراز همیشه می نماید. شالیزاردر هیاهوی گنجشکها و نسیم نیمروز داغ تابستان، تاب می خورد.

زن خرامان و رقصان، میان باریکه راه نمایان می شود. نسیم، انبوه گیسوان جنگلی اش را می نوازد. از میان ساقه های برنج که تا شانه هایش قد کشیده اند، می گذرد. نزدیک و نزدیک تر می شود. چین های دامنش هم پای رقص موزون شالیزار، پیچ و تاب می خورند. با دلبری لبخندی به مرد پیشکش می کند.

لاک پشت های صف کشیده بر کناره ی رودخانه، به داخل آب می روند. مار جستی می زند و قورباغه ای را در دهان می گیرد و تلاش می کند آن را ببلعد. گنجشک ها پر می کشند و چرخی در گستره سبز شالیزار می زنند.

کلاغی قار قاری می کند و پر می کشد. گاو "مایی" می کند که بی شباهت به نعره نیست و شاخ بسته شده به دست راستش را رها می کند و طناب می درد.

گوساله پای می کوبد و جست و خیز بر می دارد. چنبره ی مارسیاه در پای ساقه های لوبیا، شتابان می خزد و دور می شود. گنجشکی پرمی کشد و سنجاقک روی ساقه برنج را در چشم به هم زدنی می گیرد.

وارفته و مست و کرخت، بر پشته ی علف ها آرمیده اند.

پایان

چاردانه های گیلکی ویژه نوش خواران-از گیل آوایی

چارچرخ هوا بوستاندره

گورشابی، آتش گیری یاربی وفا بوستان دره
های گیری انگاره تی یارام بلا بوستان دره

چوم کرا فونچین ندن یارا خیاله مئنئ ناز
وامرازه بیداری تئ سر بی کولا بوستان دره

های کرا شی یاره نازا یاربوبوسته پیله لات
ترکمه یارام تیشین خالی پلا بوستان دره

بی نوخون جوش زئن دری یارام ایسه کوره پیچا
کم بینیش واهیلا بو دیل گورشه کا بوستان دره

گاب دکفته روزیگاره تو کرا بی جان فدا
کی دپرکی فاندری تی یار چی ها بوستان دره

گیل آوایی چوم واکون تی یار نیبه هرماله پا
وسته هر که فاندری چارچرخ هوا بوستان دره

فارسی:

داغ می شوی،  آتش می گیری، یار دارد بی وفا می شود

هی تداک می بینی یار تو هم دارد بلا می شود

چشم روی نگذار یارت را در خیال ناز نده

بیداری به آدم نمی آید سر تو دارد بی کلاه می شود

هی نازِ یار را می روی یار سر به هوا شده است

یارِ حرف گوش نکنِ تو انگار نه انگار دارد می شود!

بیهوده دلشوره داری یار قدر ناشناس است

کم بنشین حیران بشو دل دارد داغ داغ می شود

روزگارِ هر که هرکه است تو  داری جان نثار می شوی

چه وقت بخودت می آیی یار چه ها دارد می شود

گیل آوایی چشم باز کن کم پیش می آید که یار همراه بشود

بس است هر که را نگاه می کنی دارد وارونه می شود!

. 

مشکل وبلاگ شورم برطرف شد

به آگاهی خوانندگان می رسانم که اشکال پیش آمده در وبلاگم برطرف شده و وبلاگ شورم با داشتن بیش از چهارصد مطلب کماکان به صورت گذشته در اختیار شما قرار دارد

برای رفتن به آن می توانید همینجا کلیک نمایید

نشانی وبلاگ نخست من چنین است:

http://shooram.blogspot.com/

ناله غمگنانه مکن

دلا به خلوت خود ناله غمگنانه مکن
هوای همدلی شوخه دلبرانه مکن
نیابی کس که نهان وعیان یکی دارد
فریب چشم سیه را چنین ترانه مکن
شکست یار چو جامی فتاده از دستت
چنین وفا چه کنی وصف عاشقانه مکن
شبان بی کسئ ات را بباده دل خوش دار
و این شبان سیه را چنان فسانه مکن
گذشت رسم وفا روزگار بی مهریست
هوای دلبری یار پر بهانه مکن
ترا که ماه شبت ناز پر فریبش بود
به شکوه رخ نگشاید به ره نشانه مکن
به مرغ رفته زلانه دلا چه دارئ چشم
پریده رفته زکویت دگر بهانه مکن
دلا چه مئ شودت ناله ناله هر شب وائ
به اشک نیمه شبت یاد آنچنانه مکن

ناتمام

من که می سوزم در این دلتنگی ِ کابوس وار
ره چه می داری به رویم، نیست حتی یک سوار

گرد و خاکی گر که دیدی، هست سوز ِ انتظار
ای دریغا غربت و جشن غریبانه بهار

نازنینم، ساز کن آن مهربانی های خاک
دل فراوان تنگ ِ یک عطر ِ شکوفه از دیار

من چه گویم جز هم آوا با نواهای تو ام
با تو در این بی بهار ِ دور مانده از بهار

فینگی منظومه - بخش 2

فینگی بخش دو

بازین کرا مارا کونه گوز بجیب…………ماره پولا هائ فاگیره نه خو جیب
شه خیابان تا بیدینه خو یاره…………….یار نانه فینگئ اونه واستئ زاره
همش ایتا شلمان کش پا ایسه……………هیشکئ نانه فینگئ کئ رافا ایسه
سیبیچکایا موشته نیهه جیبه من………….پاک خوره نام در بوگوده رشته من
فینگه ایتا نام بنا توخمه ایشکن…………..اویتا کرا هائ دوخوانه رابیشکن
هاتو هیزارتا نام نیهید فینگئ سر………..فینگئ یو توخمه ایشکن و فیللئ سر
ایتا کرا گه خومه سر پیته یئ…………..اویتا کرا گه شالیکئ تیکه یئ
ایتا آیه فینگئ یا نام نه پوتار……………اویتا کرا نام اونا نه زهرا مار
ایتا کرا فینگه دوخوانه شاپور…………..اویتا کرا فینگه دوخوانه بافور
فینگئ ها ایسمانه مرا لیسکا به…………بازین ایتا فیللئ مرا هیستا به
مردومانه فینگئ دیوار کوتایه………….چاره ناره فینگئ هاچین پلایه
هرکئ جه راه آیه زنه فینگئ سر……….خاک بسرام فینگئ یا نه سر بسر
عاقیله آدم کرا دیوانا به……………….بپخته آنجیلام ببه کالا به
فینگئ ره پاک آدمه دیل گورشا به………آخه چره فینگئ ایتا فوش نده
فینگئ آگه هرچئ ببه خاک بسر………..خو ماره ره فینگئ ایسه گول پسر
آخه نانم چره آتو رابا به……………...فینگئ چره هیچئ مرا گابا به
ایروز کرا پارکه مئ یان نیشته بوم……..فینگئ مرا تنهایئ گب زن دوبوم
هاتو بوگفتمه جه دار و دیوار…………تاکئ ببه فینگئ مئ امرا ندار
بیدم کرا فینگئ هاچین آتشه……………کونامجان کونه کرا را بشه
ایوار بیدم فینگئ کرا ویریشته………….دارو درخته من خوره جیویشته
نانم چره فینگئ دوما بیگیفتم…………..هرجا بوشو اونه دوما بیگیفتم
بیدم کئ خو شلان قوزا وازا گود………ایتا گوماره پوشت کرا شاش بوگود
تو نوگو بیچارا کرا توندا گیفت………..هیچئ نوگفته خو گبا درزا گیفت
خنده مرا تاکئ بایم واگردم……………فینگئ یا وا بدم مره بگردم
بیدم کرا فینگئ ایسا تماشا…………….ایتا قشنگه کوره رافا ایسا
فبنگه بیدم آ پا اوپا هائ کونه…………قشنگه کوره مرا بائ بائ کونه
هائ کرا خو دور و برا فان دره ………بازین نانئ کورا چوتو فاندره
پاک ده هاچین تورو خیالئ بوبو………..کورا بیده فینگئ چئ حالئ بوبو
تو نوگو رئ هاچین خورا پرکانه ………کور انا دس تاودا خودور گردانه
فینگه بنا او لیسکه کور سره کار……….هاچین نیگا کونه اونا راه دوار
تاکئ کوره شولوغئ من گوما به……….فینگئ آیه خانه کرا خولا به
واز و ولنگه مرا شه بخانه……………چاچه دیمه لقد زنه تئ یانه
داده مرا گه آخه مار بمردم……………تا آکه وا تنها آیا بگردم
هاچین مرا خانه میان ناز دیهئ…………بجائ نازدان مرا تو زن ندئ
آخه چره نیشئ مره خاسکارئ…………تا آکه واستئ مرا تو بدارئ
من مگه واستئ تره دختر ببم ………….تئ دخترام ببم نوا مردا بم
زائ کرا پیلله ببه واستئ بشه …………تاکئ خودش زائ بیگیره خو کشه
نه کئ همش خانه ببم تئ بپا…………..اربا خوچم مگه ببم داره پا
من ده بمردمه کرا تنهایئ…………….ایوار نیبه واورسئ زن نخوایئ
فینگئ هاتو ماره مرا گب بزه…………موشته مرا مورغه لانه سر بزه
ایوار بیده مورغه لانه وازا بو…………کولوشکن و کیشکانه ره را واوو
کولوشکنام غمزه مرا راه دکفت……… کیشکا هاچین بال وانه گوده بکفت
خوروس کلائ پر بزه آیوانه سر………کیشکا بودو وسته حصیرانه سر
فینگئ خو حرفانا خوره بوجو وست……خوماره اخمانا بیده بودو وست
کولوشکنو کیشکانا جا جا بوگود…….لانه درا موشته مرا جوفتا گود
مرغه لانا ایجور کرا دوسته………..خودش کرا پاک دو پهلو بجسته

ادامه دارد

تازه ترین ویدئوکلیپ با غزل گیلکی از گیل آوایی-26

انتظار

از کویرزار هزار دربدری
تا آشفتگی بی امان مرگلاخ خاک
هزار وسوسه ی شکفتنم
بنفشه زارانه
مست
جنگل انتظار من
سبزانه
لحظه
لحظه
در کمین است

اکه به جنگل هانده می جاجیگا بیدینم

چاردانه

تی خاطرجمع نارم با توسیوای
اگرچی بی وفــا می ورجا نایی
هاتو تی امرایم هم خوابو بیدار

چقد آخه بگم کُویا ایســــــــایی

.