می اوروش وارانا توو غوربت دکفتانا واورس
تاسیانی ایجگرانا تاسیانانا واورس
های نوا گفتن جیگیر تی آیو نالانا هاچین
می جیگیفته آرزو جنگل جوخوفتانا واورس
پورزماته گیلکانا شومه شوم واران واکفت
سرچینا بُونا، نه جاکوو، می بیجارانا واورس
چوله دیلتنگه-نا وارش، چومه ارسُو تاسیان
تاسیانانه فوقوفتن دیلبیگیفتانا واورس
گیلانه جا گی، می چوم ارسو دیبه
وارش بوار!
چومه وارش قولقا گیفتن، دورجه گیلانا واورس
دیل تیشین نیگیفته هرماله نفامی ارسو آ
واشکسه خالانه نالا داره ولگانا واورس
ده دوارسته می نوبه، اخوانه گفتنی!*
وخته می گیله جیوانان، می جیوانانا واورس!!!
دور جه ماری خاکه دیلنازوک بوبوستم ابه رار
گیل آوایی درده دیلا دریا دیلانا واورس
فارسی:
ضجه زدنهای مرا تو از افتادگانِ در غبرت بپرس
ضجه های دلتنگی ها را از دلتنگها بپرس
بیهوده هی نگو آه و ناله هایت را بس کن
آرزوهای دریغ شده ام را از پنهان شدگان در جنگل بپرس
دیرزمانی ست که گیلکها را شومیِ شوم باران گیر داده است
کاه شدن های از برنجکوب را از شالیزاران من بپرس
دلتنگیهای گلِ له شده را باران، اشک
چشم را دلتنگی( می داند)
از پسِ دلتنگیها برآمدن را از دل گرفته ها بپرس
از گیلان می گویی، چشمم اشک می افتد مانند بارش باران
با اشک چشم بخود پیچیدن را از دور افتادگان از گیلان بپرس
دلِ تو نگرفته تو بندرت اشک وُ آه می فهمی
نالۀ شاخه های شکسته را از برگ درختان بپرس
به گفتاوری از اخوان، نوبتِ من
گذشته است
وقتِ جوانان گیلانِ من، از جوانانِ من بپرس
دور از خاک مادری نازک دل شده ام ابرار( ابرار= داداش!)
دردِ دلهای گیل آوایی را از دریادلان بپرس
.
* اشاره به یک بیت از اخوان ثالث است: رسیده ایم من وُ نوبتم به آخر خط، نگاهدار جوانها بگو سوار شوند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر