بازام دیل بیگیفته می گیلانه ایرانه ره
بازام تورابوسته می دیل
رشته جانانه ره
بازام واستی "هیلوی"
بخانم ببم تسک-هاوار
هاچین واهیلا بو بوارم
می لاجانه ره
بازام وا بشم می خیاله
مرا لنگرود
بنم سر می خاکا بخانم
اسیرانه ره
بازام واستی رشته
خیابان بگردم آویر
می زاکِه دوخانم بگم
رشته کوچانه ره
بازام ول بگیفتم جه
دوری جه می خاطرات
هاچین جان شواله کشه می
بیجارانه ره
بازام دیل ازایل بوبو
رادکفت گورشه کا
خیابانخوسانه سوجه
پابراندانه ره!
بازام وخته خاندن بامو
دیلمانی هوزار
دینی غوربته جا تورا
بوم می ایرانه ره!؟
گیل آوایی وسته چقد
ارسو آه!؟
نوکون بی قراری تی
یاران آویرانه ره!
فارسی
باز هم دل گرفته برای
گیلانِ ایران
باز هم دیوانه شده دلم
برای رشتِ جانان
باز هم باید "
هیلو" بخوانم بشوم سکوت هوار
تماماً سرگشته شده
ببارم برای لاهیجانم
باز هم باید با خیالم
برود لنگرود
سر بگذارم روی خاکم
بخوانم برای اسیرانم
باز هم باید خیابانهای
رشت را بگردم گمشده
کودکی ام را صدا بزنم
برای کوچه های رشت بگویم
باز هم شعله گرفته از
دوری از خاطراتم
درست شعله می کشد جانم
برای شالیزارانم
باز هم دل بازیگوش حرف
گوش نکن شده را افتاده داغ شده
برای خیابانخوابها می
سوزد برای پابرهنه ها
باز هم وقتِ خواندن
دیلمانی ضجه وار آمده
می بینی از غربت دیوانه
شدم برای ایرانم!؟
گیل آوایی بس است چقدر
اشک آه!؟
بی قراری نکن برای
یاران گم شده هایت!
هاتو بی چاکون واکون ناهان درم می وبلاگه مئن. بازین دوو واره ایتا
دس کشم ها گیلغزله سر تا اونه وزنا چاکونم!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر