۱۳۹۴ آذر ۸, یکشنبه

هاتویی گیلچاردانه!- گیل آوایی

0
وطن یانی جه  ماری خاک سیوایی
وطن یانی کی غوربت بُون هوایی
وطن یانی ایموشته خاکو تی یاد،
هانه امرا هاچینه  گورشه کایی!
فارسی
وطن یعنی از خاک مادری جدایی
وطن یعنی که غربت بودن هوایی
( هوایی: سرگشته، پریشان!)
وطن یعنی یک مشت خاک وُ یادِ تو،
با همین درست داغ شده هستی!

1
می زاکا گم وطن، گه وسته بابا
چقد میگی وطن! اینجایی آقا!
می زاکا فان درم بم واهیلو قاق
چره می ماری خاک می زاکا نوا!
فارسی
به بچه ام می گویم وطن، می گوید بس است بابا
چقدر می گویی وطن، اینجایی آقا!
بچه ام را سرگشته و حیران می نگرم
چرا بچه ام میلِ خاکِ مادری ام ندارد!

2
وطن یانی کی دوری!، چوم برایی!
جه دوری واهیلی، پاک گورشه کایی!
وطن یانی چومه ارسو یه تی خاک،
هاتو کی دورابی، بی گیل آوایی!

فارسی
وطن یعنی که دوری! چشم به راهی!
از دوری سرگشته ای، درست مثل داغ شده ای
وطن یعنی خاک تو اشک چشمت است
همچین که دور شوی، می شوی گیل آوایی!

3
وطن یانی کی دونیا ماری خاکه
ایدونیا دیل تیشین هونه هالاکه
وطن یانی تی ماری خاکو توو زای
چومانه سو تیشین تی خاکه پاکه!
فارسی
وطن یعنی که دنیا خاکِ مادری ست.
یک دنیا دلت برای همان هلاک است
وطن یعنی خاک مادری توست و تو فرزندش
روشنایی چشمان تو از خاک پاکت هست.

 .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر