۱۳۹۳ آذر ۱۱, سه‌شنبه

چارتا هاسا شعر - گیل آوایی

قولقازه رادواران
بوک بوکوده شهر
کوچانه دیل پوره
جه خیابانخوسه جوخوفته ایجگیره یو
بی پنایی ناک زئن[1]!

اخ اگه زمستان دواره یو
تومانا به لاتانه سختی!
فارسی:
رهگذران در خود فرو رفته
شهر بغض کرده است
دلِ کوچه ها پُر اس
از بغضهای پنهان شده وُ حالتِ پس از گریۀ بی پناهیِ خیابانخوابها!
آه اگر زمستان بگذرد وُ
تمام شود سختی لاتها!
2
آسا کی میدان دکفتنو
خون فیشانه وخته!

تی پاچه گیفتن،
جیویشتنه بانه یو و
شلی بغمزه ولا کودن!

وختی میدان دکفتنا دوارستم بوگو
چی یارستی
کو دریا دیل بزی!
فارسی:
اکنون که وقتِ به میدان آمدن است و
خون ریختن!

گیردادنِ توست و
بهانه برای شانه خالی کردن و
از زیر کار در رفتن!

وقتی از پس به  میدان رفتن در آمدم بگو
چی جراتی داشتی
دل به کدام دریا زدی!
3
شب سیایو گاب سیا
واکوده کورانه چرچره
دترانن دوخوشانن فته رات کودنو پاکچینا!

وای اگه دپرکه فوقوفتانه جیگیفته ایجگره فریاد
فوخوسانه جا دپرکستنو
سیایی ناهان ذوغالی ره!
فارسی

شب سیاه وُ گاو سیاه[2]
برای کورهای بازچشم خوش گذرانی ست
یکه تازی، خشکاندن( پژمرده کردن)، بیداد کردن با همه چیز را تا ته چیدن( بیداد کردن)

وای اگر فریادِ یورش برده شده ها بلند شود از بغضِ پنهان!
برخاستن از کابوس است وُ
سیاهی را گذاشتن برای ذغالی(2)!
4
ای اگه ویریزیم
مرگ ایوار، شه ون ایوار!
آمی موشتا گاب نوخوره
دونیا دکالایه جه امی میدان دکفتن!
هان!
فارسی
آی اگر برخیزیم
مرگ یک بار شیون یک بار!
مشتمان را گاو نمی خورد،
دنیا فرو می ریزد از به میدان آمدنِ ما!
همین!
مُشتمان را گاو نمی خورد، یک اصطلاح گیلکی و کنایه از "هیچکس جلودار نبودن" نبودن است!

[2] یک  اصطلاح گیلکی ست کنایه از در تاریکی و سیاهی چیزی کسی نمی بیند

[1] ناک زئن( ناک زدن) حالتی ست که پس از هق هق گریه به کودک دست می دهد حالتی مثل سکسکه اما سکسکه نیست. مترادف فارسی برای این حالت به نظرم نیامد!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر