۱۳۹۲ بهمن ۱۸, جمعه

خاب بیدِم کی ترا دونبالا کودم ماچی بدم تی لیسکه رو یا - گیل آوایی


خاب بیدم کی ترا دونبالا کودم-گیلچامه= خواب دیدم که دنبالت کرده ام from GilAvaeiگیل آوایی on Vimeo.

ایتا جه می قدیمی شعران کی آ تاریخ چهارشنبه ۴ دی ۱۳۸۷ ه‍.ش. می فارسی وبلاگه مئن پخشا بوسته ولی هاسا می گیلیکی وبلاگه می یانام شیمی مرا قسمت کونمه. جیوانی سالانه تاسیانی مرا!

خاب بیدِم کی ترا دونبالا کودم
ماچی بدم تی لیسکه رو یا
تا تی پاچک فاره سِم
تورشا کودی تی رنگه رو یا

می دوما جیگا بدام
دور دوره شر چوما بودوختم
کی بایی
تی گولی پوستام بیگیری
ده نیدینم تی سی یا مو یا

آن قدر سرما می یان
دیفاره کش خوشکه چوبا بُوم
کی می دس چوپور نامو
شیب بزنم
تا تو بفامی کرا من فان دره مه هانده تی سویا

پرکسیم
بیده مانستن
بوبُو بوم هیستو چوره
وارشه مه نی
بیدمه کوچه می یان
خانه خاراس ماچی دیهی رقیبه رو یا
مرا گورشا کوده تیکار
مرا دیل نامو بگم
ده نیدینم تی رنگه رو یا

بوشومه شلمانه کش
یاواش یاوارش مره جوخوفتم
بوکودم گریه تی واستی
چوتو چنگ بزه رقیبه ری تی مو یا

را دکفتم تا بایم رقیبه ری کا
کی بگم فاگیفتی بی رام
می اومیدو چومه سو یا
واخبردارا بومه
تو ده بوشویی
ایسامه هیستو چورابو
قاقابوسته
می کُوله سر 
پاک خیاله کی دارم ایدونیا کو یا

داد بزم داد نخایم ده بیدینم تی رنگه بویا
آن قدر داد بزه مه
شه بزه
جه خاب  دپرکستم
مرا یاد بامو کی دورم جه تو
دورم
هاچینه شب تی واسی فان د ِرَ مه ستاره سو یا
مره پاک واهیلا بوم کی نتانم ده بیدینم تی رنگه بو یا
فارسی:

خواب دیدم که دنبال تو  افتاده ام
روی لوس ترا ببوسم
تا نزدیک تو رسیدم
ترش کردی روی خودت را
از پر رویی دست برداشتم
دور دورها چشم دوختم
که بیایی
التماس هم اگر بکنی
دیگر موی سیاهت را نبینم
آن قدر میان سرما
کنار دیوار مثل چوب خشک ماندم
که دستم از سرما جمع نمی شد
تا سوت بزنم
تا بفهمی که من باز هم برای تو چشم براهم
می لرزیدم
مانند بید
خیسِ اب شده بودم
میان باران
در کوچه دیدم
خانه آباد داری روی رقیب را  می بوسی
کارت داغم کرد
دلم نیام بگویم
دیگر روی ترا نمی بینم
کنار تیر برق رفتم
آرام آرام پنهان شدم
بخاطر تو گریستم
چطور پسرکِ رقیب چنگ انداخت به موی تو
را افتادم تا بیایم به پسرکِ رقیب
بگویم که گرفتی بی رحم
امید و بینایی ام را
خبردار شدم
تو دیگر رفته ای
ایستاده ام خیسِ آب
مات شده
روی شانه ام انگار یک دنیا کوه دارم
داد زدم داد نمی خواهم دیگر رنگ ترا  ببینم
آنقدر داد زدم
خیس عرق
از خواب پریدم
یادم آمد که دورم از تو
دورم
بیهود شب بیاد  تو دارم نور ستاره ها ر ا نگاه می کنم
برای خودم سرگشته شدم که دیگر نمی توانم رنگ روی ترا ببینم.


این شعر قدیمی ست اما در وبلاگ فارسیم در تاریخ چهارشنبه، دی ۰۴، ۱۳۸۷ منتشر کردم. فکر کردم بهتر باشد در وبلاگ گیلکی ام بگذارم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر