۱۳۹۲ فروردین ۱۱, یکشنبه

گیلان آیمه تا کی بشم رشته خیابان بلا می سر - گیل آوایی



گیلان آیمه تا کی بشم رشته خیابان بلا می سر
تی دوما گیرم جه گوذره ساغریسازان بلا می سر

وختی خاریماما دواری میسگرانه راسته شی بازار
سایه بمه تی امرا آیم تا سره میدان بلا می سر

باغ محتشمو، لاکانو رازی ، کرف آباید
تا اوستا سرا، خطه ماشین زیرکوچه رایان بلا می سر

رشتا هاتو گردم تی مرا تاسیانی هامما آرم یاد
زاکا بمه پاک، بازی کونم با تی براران بلا می سر

هانده  دبازم دیل، تورا بم، واهیلا بو تی خانه سامان
چوما فوچینم از تی لوچان، بیخودی کاران بلا می سر

تی واستی ایسم چاربراران چوم برایی هانده تی رافا
لیسکا بمه ناز دم ترا چی فته فراروان بلا می سر

هانده کرا دیم شلمانه کش دوز دوزیکی ماچی
می دیلا بری هانده تو با چین چینه دامان بلا می سر

تا واخوبا بد راه دوران لیسکه زاکان کوفتا به می کار
پاک بیم دو تا کوتر فوقوسیم پوشته گوماران بلا می سر

هانده گیل آوایی تورا بو  غوربته مئن زاکابو، ای داد
گورشا بمه گورش یاد آورم رشتا فراوان بلا می سر

این غزل پیشتر منتشر شده بود و کمی دستکاری کردم( بقول ما گیلکها چاکون واکون کردم!)

۱۳۹۲ فروردین ۶, سه‌شنبه

دورین بورینا بوکود روزیگار شیشنداز - گیل آوایی

26مارس 2013
دورین بورینا بوکود روزیگار شیشینداز
خیاله جین جیری جیس سنگ بوخورد جه سنگانداز
دورین کی اورشینه رحمت به پاره پاره لاحاف
بورین قیامته قامت هاچین غلط انداز

۱۳۹۲ فروردین ۴, یکشنبه

یک غزلِ گیلکی با برگردان فارسی - گیل آوایی


آتو کی فاندری تی چوم هاچین ستارا مانه
اوتو لوچان زنی تی چوم ده زهره مارا مانه

هاتو کی رو گیری پاک بی ایتا دوزه پیچا
تی رقصو مویا داهان باد، بجه بیجارا مانه

ترا هاتو کی دینم  نازو  غمزه بی پیدا
می فیللی یا  اودوشِن ناجه روزیگارا مانه

هاچین بمه تی واستی دومبلاسکونه لبه آب
می دیله واهیلا بون ابرانه فرارا مانه

آتو کی دیلبری، شی، بم کولی دکفت قرماق
بدام دکفته، شیکارچی بوشو، می کارا مانه

ترِه هاتو فته راتا  دری، دیهی مرا باد
آویره ابرانو باد بون تی کرده کارا مانه

آیی، شی، فاندری، پاک بیده نیده بو، قار
تورا کودی مرا، تی کار تی پئر، برارا مانه

هاتو کرا مرا قاقا کونه تی چوم رادوار
هیزار هاواره ولی تام بزه اوزارا مانه

( هیزار هاوره ولی تام بزه نقارا مانه)


برگردان فارسی
اینطور که نگاه می کنی چشمانت درست ستاره را می ماند
آنطور که چشمت را تشرزنانه می کنی، چشمت زهره مار را می ماند
همینطور که رو می گیری می شوی درست مثل یک گربۀ دزد
رقصِ تو و مو را بدست باد دادن برنج شالیزار را می ماند
هم اینکه ترا می بینم با نوز و غمزه پیدا می شودی
آب دهنم را قورت دادن حسرت روزگار را می ماند
برای تو  مانند پرنده دُم جنبانک کنار آب می شوم
بیتاب شدنِ دلم فرارِ ابرها را می ماند
اینطور که دل می بری، می روی، مانند بچه ماهی افتاد به قلاب می شوم
در دام افتاده، شکارچی رفته، کارِ مرا می ماند
همینطور برای خودت داری بیداد می کنی مرا به باد می دهی
ابرهای گم شده در باد رفتار و کار ترا می ماند
می آیی، می روی، نگاه می کنی، درست دیده ندیده شده، قهر
دیوانه کردی مرا، کارِ تو رفتار پدر و برادرت را می ماند
همینطور که مرا حیران می کنید چشمانت راه به راه
هزار هوار است ولی دم فرو بسته بلبل را می ماند
( هزار هوار است اما نقاره ساکت شده را می ماند)


گیلآواز سه تا گیلکی چاردانه مرا - گیل آوایی


بیشی تو من چی واستی بی تو  به سم
تو نه سی بی تو کی دانه من کی سم
تی واستی یه کی من واستی ببم قاق
ناویره بی تو من چی واستی به سم!
فارسی:
تو بروی من برای چه بی تو بمانم
تو نباشی، بی تو چه کسی می داند کیستم
برای توست که من باید حیران بشوم
وگرنه بی تو من برای چه باید بمانم
.
بازام می دیل دکفته تو نیهی شی
مرا هانده تو کپچی فان دری شی
کرا دابه نهان، شون، لیسکا بُون، قار
تونام بیگانا بی بیگانا بی شی
فارسی
باز هم به دلم افتاده که تو می گذاری می روی
مرا باز لب ور آمده نگاه می کنی می روی
رسم است که جا گذاشتن، رفتن، لوس شدن، قهر
تو هم بیگانه می شوی بیگانه می شوی می روی
.

مرا یافم تی ور،  بی تو آویرم
هاچین دریا غمه مئن وا دیمیرم
تو می دریا تو می ساحل تو می موج
بکفتانا مانم وینرشته میرم
فارسی
با تو خود را می یابم بی تو گم هستم
در یک دریای غم باید غرق شوم
تو دریا و ساحل و موج منی

افتاده ها را می مانم بی تو بلند نشده می میرم

۱۳۹۲ فروردین ۳, شنبه

دمخته بختا نیدین تو آ روزیگار نمانه - گیل آوایی


ghazal-gilaki-tar-homayun-shahnazغزل گیلکی با تار from GilAvaeiگیل آوایی on Vimeo.

شنبه ۳ فروردین ۱۳۹۲- ۲۳ مارس ۲۰۱۳
دمخته بختا نیدین تو آ روزیگار نمانه
آخونده جاکشه لوففت کشانه کار نمانه

مگه اوتو بمانسته کی تا بمانه آتو!؟
همه دمرده بوشود، ونگو شومه زار نمانه

چره بی قولقا بیگیفته تی خلوتی بی داد
جه سرما دیل بچایه هانده بی باهار نمانه

ترا می امرا دارم تی مرا دارمه مرا
دیهیمی کسکسا یاور بی ایله جار نمانه

تی خاکه مئن چره وا سربیجیر بیبی بی گولاز
فوتورک فوشور فوسوجان جنگلی بی یار نمانه

بی یه می امرا تی امرا منم همیشک پا
ارایا فاندری هرماله بی رادوار نمانه

نوخور تو قورصه اما دیمی کسکسا یاور
کی دابه گیلکانه یار بی دس برار نمانه

واکون تی چوما گولازه مرا دکف میدان
یالانچی پهلوانِه پهلوان جه کار نمانه

برگردان فارسی
نگاه نکن به بخته له شده، این روزگار نمی ماند
ککارِ منت کشهای آخوندِ جاکش نمی ماند
مگر آن جور ماند که این یکی هم بماند!؟
همه غرق شده رفتند، گریه و شومزار نمی ماند
چرا در خلوت خودت بی داد درخود فرورفته ای
از سرما دل یخ بکند باز بی بهار نمی ماند
ترا با خود دارم با تو خودم را نگه می دارم
به یاریِ یکدیگر می آییم بی گروه یاوران بودن نمی ماند
در خاک خودت چرا باید سر بزیر باشی  بی افتخار
یورش ببر، بشوران، بسوزان، جنگلی بی یار نمی ماند
با من بیا با تو من همیشه پا هستم
این راه را که می نگری بی رهگذر نمی ماند
قصه نخور ما به یکدیگر کمک می کنیم
که این رسمِ گیلکهاست که یار بی همیار نمی ماند
چشمانت را با افتخار باز کن بیا میدان
بخاطر پهلوان دروغین، پهلوان از کار نمی ماند

۱۳۹۱ اسفند ۲۸, دوشنبه

ویدئو ترانۀ نوروز اجرای زنده یاد عاشورپور همراه با متن ترانه - گیل آوایی

امشب حدود ساعت یک و پانزده دقیقه بود که از بی خوابی سری هم به فیسبوک زدم. پیامی رسیده بود که در رابطه با متن گیلکی ترانه نوروز، اجرای زنده یاد عاشورپور بود. در آرشیو این ترانه را داشتم همراه با ترانه بهار، و آنها را فرستادم اما وسوسه اش به جانم افتاد تا ویدئویی درست کنم همراه با متن ترانه به نشانۀ شادباش نوروزی به دوستان پیشکش کنم. و ماجرا به اینجا کشید که تا این لحظه وقت از من گرفت. با این کار در واقع چند کار انجام دادم! هم ترانه را گوش کردم و یادداشت کردم و هم ویدئو را درست کردم و هم پیشکشانه نوروزی ای شد برای همه دوستداران زنده یاد عاشورپور و صد البته یاران و دوستان خودم. اکنون که این متن را می نویسم یاد جُکی افتادم که سه تریاکی دور منقل مشاعره می کردند. اولی پس از مدتی گفت: ما پرتقال می خوریم، پس از نیم ساعت ادامه می دهد: ما افتخار می کنیم. دومی پس از مدتی گفت: ما افتخار می کنیم که پرتقال می خوریم، سومی کمی فکر کرد و پس از یک ساعت گفت: پش ما دو کار می کنیم هم پرتقال می خوریم هم افتخار می کنیم!
حالا شد ماجرای امشب 


متن کامل ترانه نوروز:

بهار آمد سوار آمد به مرکب نوروز
خورشید تابان یوهو‌
خوشم خوشم که عمر دی سرآمد رنجم
بگرفته پایان یوهو
بیا که خوش کنم دلم به روی تو شادم
کن در این نوبهاران
دور سرما رفته
غم به یک جا رفته
پا بکوبیم یاران
به من و تو بادا سال نو
فرخنده
به هر زمان گردد ما را لب
پرخنده
ستاره بختت چون مهرِ تابنده
به همه کسان به همه یاران
خوش و خرم روزگاران

پای هفت سین رو به آیینه خوشتر چه باشد
شمع و جمع وُ جام زرینه خوشتر چه باشد
عیدی از آن یار دیرینه خوشتر چه باشد
گیرم در آغوشش می گویم در گوشش صد سال به این سالها

بهار ایسه سوار ایسه می نازنین خورشید
اسبه نوروزا یه هو
خوشم خوشم کی دی بازام سرا بنا پا جیز
دیل واستی روزه یه هو
بیا وو دیل خوش بوکون تی پئرو واهال
پارساله سوز آیه توم
سوزه سرما بوشو
غم به یکجا بوشو
پا بوکوبیم یاران
تره ببه فرخونده تازه سال
مره هم
تره بمانه خوشی یو ایقبال
مره هم
تره بایه شادی سر امه حال
مره هم
به همه یاران به کسو کاران خررم ببه روزگاران
هف سینه ور رو به آیینه خوش تر درام من
شمع و جمع وُ جام زرینه خوشتر چه باشد
عیدی از اون مهره گنجینه خوش تر دارم من
نو گوله کشمه صافو بی غش گمه صد سال به آ سالان
به من و تو بادا سال نو
فرخنده
به سال نو گردد ما را لب پر خنده
به هر زمان گردد ما را لب
پرخنده
ستاره بختت چون مهرِ تابنده
به همه کسان به همه یاران
خوش و خرم روزگاران
خوشم خوشم که عمر دی سرآمد رنجم
بگرفته پایان یوهو
بیا که خوش کنم دلم به روی تو شادم
کن در این نوبهاران
دور سرما رفته
غم به یک جا رفته
پا بکوبیم یاران
به من و تو بادا سال نو
فرخنده
به هر زمان گردد ما را لب
پرخنده
ستاره بختت چون مهرِ تابنده
به همه کسان به همه یاران
خوش و خرم روزگاران

پای هفت سین رو به آیینه خوشتر چه باشد
شمع و جمع وُ جام زرینه خوشتر چه باشد
عیدی از آن یار دیرینه خوشتر چه باشد
گیرم در آغوشش می گویم در گوشش صد سال به این سالها

۱۳۹۱ اسفند ۱۲, شنبه

نیایش نوروزی 1392 - گیل آوایی


نیایش نوروزی امسال من
گیل آوایی
دوم مارس 2013


ای سرآغاز من، ای انجــــام من
ازتو، باتو باشد هر فرجــــام من
ای نشـــــــــــــانِ پرشکوهِ میهنم
ای همیشه همدل وُ جــــان وُ تنم
ای تو آغــــــــازِ شکفتن، زیستن
ای همه هســـــتی به مهر آمیختن
ای نمادِ بودن وِ هستی وُ شـــــور
ای شرارِ زندگی، مستی، ســرور
ای که هر پندار پــــــاکی را رهی
ای که هر پــــــاکیِ پاکان را بِهی
ای که تو گفتار پـــــــاکم می دهی
ای زخود کردار پــــــاکم می دهی
ای تو گرمی بخش شــــور زندگی
ای که رقصِ آتش ات بـــــــالندگی
ای به سرخی زردی ام رامی بری
ای زهر جشن وُ ســروری برتری
ای همه سرخ وُ سفید وُســــــبز من
ای به راهت هیمه سازم جان وُتن
ای که سورَت سوریِ هر سال من
ای سرورت بخت من، اقبـــال من
ای که میراث نیـــــــــــــاکان منی
ای که زیبایی ایــــــــــــــران منی
بــــــــا تو ام نوروز، جشن میهنم
از تو دارم هرچه از ایــــــــرانیَم
آمدی، خوش آمدی نـــــوروزِ من
ای اهــــــوراییِ من، پیـــروز من