برای شنیدن صدا بدون تصویر همینجا کلیک کنید
کاله گب
گیل آوایی
- ترام کئ واسوخستن نشا! هاتو ایچئ گم! خوایئ تئ تومان پیرانا بکنئ
زنائ کیشخالا ایتا تکان ده، مرداکا فاندره.
مرادئ داده مرا گه:
- آخه گوزه گبام اندازه داره ده زن! نئ به کئ فوروز نامو تئ چیلیکا وازا کونئ تا صوبه سر مئ موخا بوخورئ! بیرون کمه! هسا تونام خانه من خوایئ جمه جئ مرا!
زناکه داهان هاچین بوسوخت. همیشک ایتا کوچئ حرفه مرا وا مرداکه دادا بیشتاوه. کیشحالا تاوه ده بیجر. چادَرا کئ خو کمر دوسته بو، وازا کونه، نیهه هیره سر. کرده خالا اوسانه ودره مرا آب واقوزه. مردائ هر روز کئ آمویئ خو دیم پره شوستنه ره ایسایئ تا زنائ ودره آبا باوره چاچه دم.
مردائ کئ خیلئ خستا بو بو، خیاله کئ پاختا بوستا دره، هیره جیر چارزانو نیشینه، زناکا فاندره. قاقا بو داره. تا بایه ایچئ بگه، زنائ ودره آبا گیره مرداکه دمه چک، بازین گه:
- تئ دیم پرا ایتا آب بزن، تئ خستگئ بشه! هاتو چفه عرق نینیش. تئ ریکابه بکن بوشوم پاک شالیکه مانه.
مردائ لاب هاتویه کئ خوایه کو جابجا بوکونه، دس بره خو ریکابه بکنه، دینه عرقه جان ایجور هیستا بو داره کئ اونه جانا سیریشه مانستن بچسبسه داره. هاتو کئ ایتا زور زنه ریکابه در باوره، ریکابئ ایتا تیکه نانه مانستن واچرده به. پاک خیاله کئ ایتا سنگکئ نانا واچردیبئ! جه او بجور واترکه تا بیجیر! مردائ تورابه، گیره ریکابه ویشتر واچره دورسینه نیهه چاچه دم، خو کلماجین گازانه ایجور سر بسر نیهه کئ خو غیضا فه وره، زناکا گه :
- بیا انام تئ شالیکئ! راحتا بوستئ! مئ ریکابه بکندم تره شالیکئ چاکودم
زانکه خنده مرا گه:
- چره تئ غیضا فوکودئ ریکابئ سر!؟ ها دیشب اونا پینیک بزه بوم. آخه ایتا روز وناشتئ ساق بمانه
هوتو غیضه مرا گه:
- تو چئ گئ اخه زن! من خاره هرچئ بدبختا! آخه دس هرچئ یا زنم، خرابا به! روزان سگه مانستن دو ومه بازین هانده مئ هفت گیروبه نویه
ایتا پیچا زناکا فان دره، بازین گه:
- قصابئ بوشوم، بوگفتم: آقا ده تومون مرا گوشت فادن. مرا ایجور نیگا بوکوده کئ خیاله اونه مارو خواخورا فوش بدامه! بازینام هرچئ آشغال پاشغال داشتئ، واپخته روزنامه مئن فادا مئ دس! بوگفتم: آقا مگه مئ پول سکه ناره!؟ خاب فاندئ، بوگو فاندم! بوگو ده تومون گوشت نیبه! داوا ناریمئ کئ!؟ داریمئ!؟
ولئ مرا نیگه ده تومون گوشت نیبه! اما خو آشغال پاشغالانا دوده مئ تک! بازین طلبکارام ایسه! ده تومونا ایجور چنگ زنه جه مئ دس، فوزینه خو دخله مئن کئ خیال کونئ اونه پءره مالا بوخورده دارمه
زناکه چوم دکفه ایتا موشتا بوسته روزناما کئ مردائ بنا بو چاچه دیمه. فامه کئ مردائ هونه گبا زئن دره
آرامه گه:
- خاب تئ خونا کثیفا نوکون. هانه ده! او بیچاره یام وا نان بوخوره. اگه هرتا تئ مانستن موشترئ اونه گیر دکفه! دو روز نوبو وا خو دوکان پوکانا دوده کئ
بیچارا دیل نامو تره بگه ده تومون گوشت نیبه. ایجور خواستئ چانه مانا دوده، موشترئ یا راه تاوده نه سِخ بوسوجه نه کباب خودایام خوش بایه
مرداکه گوش تا بامو کئ خودایام خوش بایه! داده بزه بوگفته:
- خایم هیزار سالام راضئ نبه زن! تونام خوایئ فته بوکونی! من سگه مانستن دو ومه ایتا تیکه گوشتام نتانم بوخورم ولئ بوشو بیدین چوتو او بوجور بوجوران چی شکم پیلا کوده ده، پاک چف بوگوده داره ده پور خورئ جا! هرچئ ناها، اوشونه ره ناها! اما واستئ هاتو آشغال پاشغالانا بوخوریم بازینام بیگیم خودایا ترا شوکر! مگه خودا نیدینه اما هاتو داهان واکوده آسمانا فاندریمئ سالو ما ایتا......
زنائ گه:
- خوبه! خوبه! هاچین گوزه گب نزن! خودایا تو چئ کاردارئ! کم ده بمانسته اسا خودایا واکفتان درئ! تئ کارا بوکون! تئ سرو دیما بوشور کوفر نوگو
مردای ده هاچین واکفته بو جه خودا پودا کودنه جا ولی خو زناکه واسی خو دوما جیگا ده. ایتا موشته آب فوکونه دیمه رو، بازین گه:
- آخه! تی دس درد نوکونه هاچین گرما جا تورابون دوبوم
زنائ ودره یا نیهه مرداکه ویرجا، شه چاچه دیمه. تئ یانا اوسانه. ایتا موشته ایشکور دوکونه تئ یانه مئن کئ فوشوره. هاتو کئ ایشکوره برنجا شوستان دوبو، موشته کاغذا نیگا کونه، بفکرا شه چئ چاکونه
خایه مرداکا بگه:
- آخه مردائ! خالئ گوشتا چئ چاکونم!؟
بیده هیچئ نگه بختره! هر چئ ناها وا خودش جور باوره. مردائ ایشنو سیگارا نیهه موشتکه مئن. اونا روشنا کونه. ایتا پوک زنه. آه کشه گه:
- آخه چره برکت بوشو داره!؟ روخان شئ کولئ بیگیرئ، کولئ پاک واسوخته داره! لاکیتا ایتا توک نزنه! شئ بازاره سر ایچئ بیهینئ، دونیا پولام بدارئ! کم آیه
دیهاتانام کئ شئ لاب قاطئ سالانا مانه. دیهاتن خودشانام زالاش باوردانا مانیدئ! من نانم چوتو وا زندگئ کودن! آخه مردن کئ نشا! شا!؟
زنائ تا آیه ایچئ بگه، مردائ خو حرفه دوما گیره:
- هانه هونا نانمه! بدبخت بیچاره وا سر بنه بیمیره! ان ده زندگئ نئ یه! سگه زندگئ یه
زنائ هاتو کئ فشکله ابا فوگودان دوبو چاچه مئن، گه:
- خودا ها ایشکوره برنجا امئ جا فانگیره! بازام شوکر
مردائ گه:
- چئ بوگفتئ؟
زنائ جیواب ده:
- هیچئ. کرا گمه کئ خودا ها ایشکورام امئ جان فانگیره بازام شوکر
مردائ گه:
میسگره ره بمانسته کون جومبانئ! خواب خانه خراس! یانئ انهمه سگه جان کندن هاچینه!؟ خایه هانام فاگیره! خواب فاگیره! آ تی خودا ده کارو زندگی ناره!!! ها پیله کی دونیا مئن انهمه جاکش دکفته دارده امی جان بازین هامما نیهه دیمه امی ایشکوره برنجا هاچین دینه!؟ فاگیره! هانام فاگیره! تیرا بوخوره آغوزا نیهه کی! هاتو سولوک بوکوده داریمئ کئ انام امئ آخرعاقبته! دانئ! اشان همه گوزه گبه! خودا پودا گفتنه مرا کار پیش نیشه! ادم واسئ ....آدم واسئ....
زنای خاستی کی مرداکه حرفا درزا گیره گه:
- وا بدن تونام وقت بیافته دارئ یا
مردای کی ده واوه بو آدمانا مانستن تورابو بو گه:
- بابا جان لامصاب همه چئ توشکه بوخورده داره! آما هاچین امه را پرکانیمئ! مملکت مئن سگ خو صابا نشناسه! هاچین سگه سر آدمه سر! هر کئ آیه! خایه خو جیبا پورا کونه! امه را چاکونه کون برانده! تا امئ هفتا گوما کونیم! اوشانا وا بدیم! بازین خودشان چاردسو پا بتازانید! بچابید! مملکت نئ یه! جنگله مولایه! خرسه خوکام فته فراوان
زنائ گه:
- خودا اوشونه نسلا تاوه ده! بتنگ بامو داریمئ! امئ جان به امئ لب برسه
مردائ گه:
- یانئ به ایروز..... ایروز......................
زنائ گه:
- ویرئ کلا روشنا کون!کله آتشه کی غذا پچه
مردای هاتو کی کله آتشا فو زئن دوبو قاقا بوسته شوالا فاندرستی پاک ایجور کی خیاله خودش ول گیفتان دره.
تمام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر