۱۳۸۸ اسفند ۶, پنجشنبه

بی وفا یار

گورشابم تنها یی نه سای، بئ وفا بوستان دری
بیخود آنگاره گیره دیل، تو بلا بوستان دری
چوم کرا فونچینینمه تا کی بدم تی چوما ناز
لیسکا بوستی تا بوگفتم می خودا بوستان دری
وامرازه بیدارئ های بی تو بشم فکرو خیال
تو دانی من تی اسیرم بی حیا بوستان دری
من کی بیداریو خوابام شوندرم تی نازا یار
آبچا بوسته های مرا گی سر برا بوستان دری
شب جوخوسم تا نیگیره دیل تی یاده بالا باز
تا صوبه سر های بگم کی یار چی یا بوستان دری
پور شمه دریا لبان تی یادا بادا دان می کار
من هاچین واهیلا بم تو دستگلا بوستان دری
گیل آوایی بی وفایاره تو دن ود دستو پا
ولوله یارا چره گی می خودا بوستان دری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر